Özhan Canaydın, Galatasaray, Metin Şentürk, Şampiyonlar Ligi, uefa, Gerets, Hagi, Taffarel, Popescu, Emre, Okan, Hakan, Jardel, Tamas, Bratu, Almaguer, İliç, İnamoto, kalli

Erkut Tekin

13 Mart 2008

Kel Ölür Sırma Saçlı Olur

Nihayet Galatasaraylıların (büyük çoğunluğun) özlemle beklediği kan değişikliği olmak üzere.

Sayın Özhan Canaydın’ın hafta sonu Divan üyelerine yaptığı açıklama sonrası adaylar bir bir zuhur ederken, sarı kırmızılı taraftarlar da kendi aralarında şimdiden yeni dönemi tartışmaya başladılar.

Taraftar siteleri ve forumlardaki anketler üzerinden yürüyen bu tartışmalar genellikle Özhan Canaydın’ın 6 yıllık periyotta neler yaptığından ziyade neler yapamadığını anlatıyor.

Çok sağlıklı bir eleştiri şekli olmadığını kabul etmekle birlikte yine de taraftarların süreci böyle yorumlamalarını garip karşılamıyorum.

Zira Galatasaray’ın başkanla beraber sergilediği performans hiçbir Galatasaraylıyı, en başta da başkanı memnun etmemiştir.

2002’de Avrupa Fatihi unvanıyla devraldığı kulübün hem yönetsel, hem ekonomik, hem de sportif açıdan başarısız bir dönem geçirmesi Özhan Canaydın Bey’in affedilemez hatalarıydı.

Bu yaşananlar, normal şartlarda derin krizlere yol açar ve kim olursa olsun kulüple yolların ayrılmasına sebep olurdu, ancak söz konusu kulüp Galatasaray olunca işler aynı şekilde gelişmiyor.

Olaya iyi tarafından bakacak olursak eğer kulüp kültürünün böyle şeylere kolayca teslim olmaması güzel bir durum.

Fakat sırf kültüre sığınarak, gereken zamanlarda görev tesliminin yapılmaması da ne yazık ki bir o kadar yanlış.

Ne yazık ki diyorum çünkü kurumsal bir yapı olan Galatasaray Lisesi ve mevcut tüzük, Galatasaray kültüründe hala vazgeçilmez bir statüko olarak durmaya devam ediyor.

Keşke bir takım değerler korunarak “liseci mantığın” bu kadar öne çıkmasına engel olacak reformlar sağlanabilseydi.

Üzülerek gördük ki o çok önemsenen tüzük, Canaydın döneminde sadece nakit akışı sağlamak adına delindi ve bu konuda üyelerden de gerekli tepki gelmedi.

23 Mart 2002’de ki seçim kürsüsünden üyelere seslenirken yaptığı talihsiz beyanat sanırım şimdi birçoğunuzun aklındadır.

“10 senede 7 şampiyonluk, 2 Avrupa kupası, her yıl 2 yıldız oyuncu, biten borçlar, vs.vs…”

Tüm bunları Metin Şentürk söylese eyvallah. Deriz ki “adam kör mü ne?” Ama bunları söyleyen asırlık bir çınarın çiçeği burnunda başkanıysa o zaman şimdi olduğu gibi bir kenara not alıyoruz verdiği sözleri.

O yüzden sadece söyledikleri ve yaptıklarının eleştirisidir bu yazı.

Ne demiş? 10 senede 7 şampiyonluk…

Sürenin dolmasına daha 4 yıl var ama eskiler demiş ya, adam olacak çocuk bokundan bellidir diye.

Sayın Canaydın, 2 şampiyonluk yaşadım diyor. Fakat hepimiz biliyoruz ilk şampiyonluk, Luce ve Cansun’un hatıralarıdır aslında. İkincisi hakkında kimileri Fenerbahçe hediye etti deseler de, o yıl Galatasaray tüm zorluklara rağmen aslanlar gibi yarışmıştı neticede.

Başkanın anasının ak sütü gibi helaldir o şampiyonluk. Yani şampiyonluklar sözü tutulamamış

Ne demiş? 10 senede 2 Avrupa şampiyonluğu…

Eminim bu bahsi hiç açmayalım diyen birçok Galatasaraylı okur vardır şu anda.

2002–2003 sezonunda Terim’le direkt gidilen Şampiyonlar Liginde grup sonuncusu olmak,

2003–2004 sezonunda yine Terim’le Şampiyonlar Liginde grup 3. olarak UEFA’ya devam edip ilk turda Villarreal’e elenmek,

2004–2005 sezonunda hiçbir kupaya katılamamak,

2005–2006 sezonunda Gerets yönetimiyle UEFA ön eleme maçında ki meşhur Tromsö faciası,

2006–2007 sezonunda yine Gerets’le Şampiyonlar Ligi gruplarında sonuncu olup elenmek,

Ve bu yıl da Kalli ile çıkılan yolda UEFA 3. turunda ki 5-1’lik B.Leverkusen hezimeti… Yani bu söz de tutulamamış.

Ne demiş? Her sene 2 yıldız oyuncu…

Elbette Hagi, Taffarel, Popescu, Emre, Okan, Hakan ve Jardel gibi oyunculara alışmış bir takıma yıldız sözü verilince beklentiler büyük olmuştu.

Yerlerine gelenler Tamas, Bratu, Almaguer, İliç ve İnamoto kalibresinde olunca da yaşanan hayal kırıklığı, sarı kırmızılı taraftarların uzun süre Sami Yen’in önünden bile geçmediği yıllara dönüşüyordu.

2005 yılının ara transferinde Adnan Öztürk’ün kulübe kazandırdığı tek gerçek yıldız Riberry’in 137 bin avroluk ödeme yüzünden kulüpten kaçması da Canaydın yönetiminin eseriydi. Yani bu söz de tutulamamış.

Ne demiş? Borçların kapanması…

Şampiyon Lucescu’nun, gönüllerin teknik adamı Sinyor Terim’e terk edildiği yılda sadece transfere harcanan paranın 40 milyon doların üzerinde olduğunu hatırlatırsam bu işinde nasıl yapıldığını anlarsınız.

Bugün 230 milyon dolarlardan bahsedilen borç miktarı o günlerde yarısı bile değildi. Yani bu söz de tutulamamış.

Özetle Galatasaray başkanlığı Canaydın’ın sözlerini tutamadığı kötü bir masala dönüşmüş.

Altı yılda beş teknik adamla (Luce, Terim, Hagi, Gerets ve Kalli) çalışan Özhan Canaydın’ın bu son sezonda yaptığı doğru hamlelerin dışında (maliyetleri düşürmek, Lincoln transferi, kaliteli gençlerin alınışı ve stat projesi) maalesef göreve devam etmesini gerektirecek hiçbir şey yoktu.

O da bunu görüp, geçte olsa yapılması gerekeni yaptı.

Bakmayın şimdi siz keşke kalsaydı diyenlere.

Teşbihte hata olmaz.

Adettir… Kel ölür sırma saçlı olur, kör ölür badem gözlü olur…

Not: Ne mutlu ki bu yazıyı Galatasaray-Fenerbahçe derbisinin hemen bitiminde yazdım. Umarım tuttuğum takıma karşı hamaset yapmadığım anlaşılmıştır…

Bu konu ile ilgili yorum
yapmak için tıklayın.

Özel Malta Milli Maçı Fatih Terim ve Olaylar Özel

ve
Beklenen Dosya;
Fatih Terim Dosyası, Fatih Terim video,
Fatih Terim
ile ilgili tüm ayrıntılar..
Fatih Terim Dosyası >

» Tekince Anasayfa