İch bin Berliner...

Sonucuyla buz kestiğimiz Metalist Kharkiv maçının ardından, bu kez de buz gibi bir hava eşlik etti Galatasaray’a Berlin’de. İtiraf etmeliyim ki, lig ve Avrupa maçlarında bu kadar farklı oynayan bir Galatasaray’ı hiç hatırlamıyorum.

Özellikle Kewell gibi önemli bir oyuncunun varlığıyla yokluğu belli olmazken, Cimbom’un böylesine mükemmel bir performans göstermesini kimse beklemiyordu. Belki de, bu oyun için mükemmel yerine akılcı demek gerekiyor. Zira Bundesliga’nın zirvelerinde dolaşan Herta Berlin’in bu kadar etkisiz kaldığı bir maç bu sezon olmamıştır. Çok koşan Hertha’yı, yine çok koşan bir Galatasaray durdurabilirdi zaten. Buna bir de pas yüzdesindeki üstünlüğü eklediğinizde hem koşan, hem de teknik özelliği sivrilen Galatasaray çıkıyor ortaya. Maçın ikinci yarısında topa sahip olma oranının yüzde yetmişlere dayandığını düşünürseniz, deplasmanda oynanan bu güzel oyunun farkını da anlarsınız.

Ben karşılaşmayı değişik bir tat olur diyerek Alman ARD kanalından izlemeyi tercih ettim. Kıt kanaat Almancam'a rağmen, son Hacettepe maçının olay adamı Cassio Lincoln’ün ARD spikeri ve Mehmet Scholl tarafından nasıl methedildiğini anlamam zor olmadı. Lincoln, gerçekten de tek kelimeyle harikaydı. Yaptığı kimi estetik hareketler tribünlerden alkış alırken, özellikle ...’nın o anlar da neler düşündüğünü tahmin edebiliyordum

SAHADA BARIŞ VARDI

Gerçekten de son düdüğe değin sahadaki dostluk hiç bozulmadı. Ama sahadaki barışın yanında bir de Barış Özbek vardı ki; Galatasaray’ın Gattuso’su demek az bile kalır. Hiç mi yorulmazsın be çocuk sen! Uzun süren sakatlığın ardından ilk kez 90 dakika sahada kalan genç oyuncun gösterdiği gelişime, eminim Almanya’da ki eski takımının yöneticileri dahi şaşırıp kalıyordur. Barış’ın ulusal takımda olmaması büyük kayıp. Daha önce de yazmıştım. Bu oyuncu yakın bir zamanda Galatasaray’dan uçar gider. Çünkü futbol yeteneği ve azmi öyle iyi ki, birileri mutlaka onun bu durumunu fark edip yuvadan uçmasını sağlayacaktır. Kalli’nin Galatasaray için ne yaptığı ya da ne yapacağı konuşuluyor sürekli. Bana kalırsa her transfer döneminde Barış Özbek ve Serkan Çalık gibi bir iki oyuncuyu sarı kırmızılı takıma kazandırsın, bu yeter de artar.

ARDA KORKUTTU

Oyunun sonlarına doğu topun göğsüne gelmesiyle beraber fenalaşan Arda Turan için tekrar geçmiş olsun demek istiyorum. Bu olayın tekrarlaması hiç hoş bir durum değil ancak görüntülerden anladığım kadarıyla yaşanılan şey, daha önce olan rahatsızlıkla aynı şey değil. O top, sahada kime çarpsaydı benzer bir durum oluşurdu. Arda’nın vukuatlı olması, hepimizin aklına aynı karpuz kabuğunu düşürdü. Yalnız, bizler TV başında durumdan vazife çıkarırken, Arda’dan dönen topla atağa kalkan Kewell ve Lincoln’ün sanki bu durumu pek kaale almadıklarını izledik. Zaten hakemin oyunu durdurduğu anda De Sanctis’in arkadaşlarına öfkesi de bu sebeptendi. Umarım bundan Arda’nın takım arkadaşları, bu tip durumlarda golden çok insan yaşamını önemserler.

EVSAHİBİ TÜRKLER

Almanların en çok şikâyet ettikleri konulardan biri de Türk takımlarıyla yaptıkları maçlarda seyirci üstünlüğünü mutlaka Türklere kaptırmaları olmalı. Tamam, Türklerin müşteriliği Almanların iştahını kabartan şeylerden biri olabilir ama bir de takımların saha performansına etkisi var ki; işte o noktada hiçbir Alman bunun böyle olmasını tercih etmez. 40.000’i aşan Türk taraftarların, Almanlara “auf wiedersehen” dediği anlar gerçekten çok ilginçti. Ancak bunun dışında yine organize bir taraftar yoktu tribünlerde (meşale yakmak hariç!). Aynı durumu Euro 2008’de de yaşamıştık. Coşkulu ama coşkusunu organize edemeyen bir kalabalıktık. Avrupa’da maça çıkan kulüplerimizin, bu duruma artık el atmaları gerekiyor. Türkiye’den giden taraftarların içinde oradaki taraftarla önderlik yapacak birileri mutlaka olmalı.

Sonuç olarak, Galatasaray istediğini alan takım olarak gecenin mutlu tarafıydı. Darısı Kiev karşısına çıkacak olan Fenerbahçe’nin başına. Bu arada yazının başlığı Almanca diye kimse garipsemesin. John Fitzgerald Kennedy’nin 1963 yılında Berlin’in doğu tarafını gaza getirmek için İch bin Berliner (Ben Berlinliyim) dediğini herkes bilir. Eğer Kennedy bile bunu söyleyebiliyorsa, takımda Barış, Serkan, Ümit, Alparslan, Volkan, Hakan, Aykut, Lincoln, Meira, Skibbe, Burak Dilmen ve Kalli gibi Almanya’nın havasını suyunu bilenler hayli hayli diyebilirler. Bir de Berlin’de 300.000’i aşan Türk nüfus var ki; gerisini siz düşünün…