Trabzonspor, Braems, Milne, Şenol Güneş, Ersun Yanal, Gençlerbirliği, Yattara, Isaac, Colman

Müslüm Kemal Gülhan

14 Kasım 2008
 

Yanal'ın Trabzonsporu

Anadolu’da şampiyon olabilme imkânına sahip tek takım Trabzonspor’dur. Öncelikle bunu belirtmekte yarar olduğu kanısındayım. Çünkü şampiyonluk takımın yakasına yapışan bir misyondur...

Eğer bunu kaybederseniz bir daha yenilemek zor olur.
Trabzonspor belirli aralıklarla bu potaya girdi ve çıktı; Braems, Milne, Şenol Güneş zamanları iyi örneklerdir... Bundaki en önemli değer ise şampiyonlukları yaşaması ile bu sürecin içinde olduğunu kanıtlamasıdır.

Bu süreç aslında kültürel bir takım unsurları da içinde barındırır.
Önemli olan bu yapının kaybolmamasıdır, eğer kaybolursa her şey sıradanlaşır. Tabii ki ortada ne misyon ne de kültürel kazanç kalır.
İşte yıllardır Trabzonspor bu kırmızı çizgide gidip gelmektedir.
Zaman zaman kırmızı çizgiyi aşmaya çalışsa da iç ve dış faktörlerin etkisinden kurtulamayarak kendini imha etmiştir. İşin komiği bu olumsuz faktörlerin çoğunu şehrin kendisi oluşturmuştur.
Futbolun gelişim süreci içindeki yeniliklerin global olmasının Trabzonspor için uyumsuzluğun ana nedeni olduğuna inanmaktayım. Neden olarak şehrin kendisinin muhafazakâr yapısı ve bunun takımı da etkileyerek beklentilerin anlık ve kontrolleri altında olma kaygısıdır.

Var olanı kaybetmek kaysı ise Türkiye gibi ülkelerde paranoya sebebidir; sebep sonuç ilişkisine dair analizleri olmayan toplum paranoyasıdır.

Gelelim Ersun Yanal’a…
Aslında başlangıç olarak hepimizi heyecanlandıran yapıya sahip konumdaydı Ersun Yanal.
Var olanın dışında idi…
Sıradanlaşmaya inat konumdaydı…
Sanki bizi ifade eder durumdaydı…

Ta ki Gençlerbirliği’ni çalıştırırken şampiyonluğa üç maç kala Fenerbahçe’den aldığı teklif ile allak-bullak olarak takımı şampiyonluktan etmesine kadar.
Sonra Milli Takım’daki iyi performansı ile her şeyi toparlayıp Trabzonspor’a geldi.

Ersun Hoca"nın prensip sahibi olması takdir edilen hususların başında gelir. Çünkü taktiksel olarak Türkiye’de hiçbir teknik direktörün taktiksel bütünlüğü ifade eden oyun prensipleri yoktur.

Tamam bu prensipler doğru hoş da… Yıllardır bu rakip sahaya topu atarak, baskı kurarak, topu kapıp gole gitmenin hiç mi grup ve takım taktiği olmaz...

Hiç mi takımdaki oyuncu isimleri ve yetenekleri bu taktiği etkilemez?
İşte Trabzonspor…

Madem rakip saha da topa sahip olup kısa yoldan gole ulaşmak istiyorsun, niye bu tip oyuncular ile oynamıyorsun?

Defans kurgusunun doğruluğu yanında…

Neden sağda Yattara, solda Barış. Onların ortasında Isaac oynamıyor?

Neden aynı özelliklere sahip Gökhan ve Umut beraber ilk on birde oynuyorlar da biri oynamıyor?

Neden Selçuk ve Colman yan yana oynamıyor orta alanda?
Neden Selçuk gol menzilinin dışında kalıyor, üstelik asist yapma ve şut atma özelliği en iyi olan oyuncuyken?

Eğer bir taktiksel prensibiniz var ise bunu doğru zaman da doğru adamlar ile oynamak zorundasınızdır. Eğer başarılı olmak hedefinizde var ise.

İşte Beşiktaş maçı…
İkinci yarının ilk yirmi dakikasında Isaac kulübede, barış kulübede ve Trabzonspor gol için saldırıyor...

Umut ve Gökhan ise gol için aynı şeyi düşünüp kendi alanlarını daraltıyorlar…

Tamam şimdi değişiklik olacak derken olmuyor, sonra Yattara çıkıp Isaac oyuna giriyor…

Birbirini tamamlayıcı unsurlar sahada yok, taktiksel isimler sahada yok, taktiksel bütünlük sahada yok.

Nasıl başarı gelir?
Nasıl var olan değiştirilir?
Nasıl ezber bozulur?
Nasıl umut sürer?
Tabii ki maç kaybedilir.



 

» Müslüm Kemal Gülhan Anasayfa