Hürser Tekinoktay                             22 Eylül 2005
Gerçek İrlandalılar . . .

Ülke kaynaklarını bonkörce harcamaya başlayan Ruslar tüm sektörlerin gözdesi olmakta.
Bu sektörlerin başında da 2005 Yılında Rusya'dan 6 milyon turistin çıkması ile Turizm gelmektedir.
Bu pazardan pay kapmak isteyen ülkelerin beklentilerini gerçekleştirecek kişiler tabiî ki işlerinin başındaki yöneticiler.
Geçtiğimiz hafta tatilimi geçirmekte olduğum Antalya bölgesinde birçok otelin boş ve kapanma aşamasına geldiğini üzülerek gördüm.
Ancak hal böyle iken 30 odasını bile dolduramayanlar var iken Justiniano Otellerinin yöneticileri büyük bir başarı ile bu dönem de sadece Belek'de ki bir tek oteline günde 1800 tane turist konaklatabiliyorlardı.
Bu turistlerin çoğunluğunun başta İspanya ve Yunanistan'ın kapmak istedikleri Rus pazarından olması tabi ki daha da anlamlı idi.

Özellikle vermiş oldukları hizmet ise gösterdikleri başarılarını daha değerli kılıyor.

Bir taraftan Türkiye'de birçok alanda lopları(!) sıhhatli çalışan bilim ve iş adamları var iken diğer taraftan çok verimsiz ve yaptıkları kaynak israfından başka hiçbir işe yaramayan sıhhatsiz yöneticileri maalesef bolca bulunmakta.

Ne yazık ki futbolumuz da bu dertten ötürü 2000–2005 yılları arasında iyice nasibini almaktadır.

Son beş sezonluk UEFA tablosuna baktığımızda Türkiye 13.sıraya düşmüş bulunmakta.

Sadece bu sezona bakarsak durum daha da kötü Türkiye 29. sırada iken Avrupa'da takımları bizden daha başarılı ülkeler arasındaki Kıbrıs Rum kesimi ise 7. sırada.

Onları Slovakya, Finlandiya, Bulgaristan, Slovenya, Moldova, Makedonya gibi ülkeler takip ediyor.

Yani bu ülkeler bile çok övündüğüz Ülke futbolumuzun üzerinde!

Bu tablolara bakmadan Fenerbahçe'yi Milan karşısında yerden yere vuran değerli spor otoritelerimize acaba ne demeli!
Son beş sezonluk tabloda 60.sırada olan Beşiktaş'ın 201. sırada ki Malmö'ye Türkiye'de yenilmesi futbolda ki başarının yönetimsel anlamda bütün verilerini ortaya koyan bir başka durum değil mi?

‘'Yönetimin tarzı her türlü başarı ve başarısızlığın esas nedenidir'' diyen tabiiyeti orijinal İrlandalı olan John Magnier ve JP Mc Manus bu konuda zafiyeti olan bizlere çok iyi birer örnek aslında.

Bilindiği üzere Manchester United kulübünün 1960 yıllardan 90'lara kadar sıradan bir takımı ve mütevazi bir bütçeleri var iken kulübün en büyük hisselerini alan İrlandalı John Magnier ve JP Mc Manus kulübü hem sportif hem de ekonomik çok iyi yönetip şimdi 710 milyon sterlin (1.3 milyar dolar) piyasa değeri ile Dünyanın en zengin kulübü yaptılar.
Sadece ekonomik başarı ile kalmayıp 1967 ve 1993 yılları arasında tam 26 yıl şampiyon olamayan kulüplerine Avrupa'da rekor Şampiyonluklar yaşatmasını bildiler.

Ama bunları yaparlarken bir kez olsun ne soyunma odasında ne de takımın kamp ortamlarında görülmediler.

Bizim yöneticilerimiz ise takımla birlikte aynı otelde, aynı kampta, aynı soyunma odasında bulunmaktan ne dense büyük zevk almakta!

Hatta bu kişilerin başka hiçbir işleri yokmuş gibi sürekli antrenmanları izlemesi, hatta dinlenme tesislerinde devasa kiloları ile maçlar ve kamplar yapmaları daha da enteresan değil mi?

Hele milyon dolarlar ödedikleri işinin uzmanı kişiler ile oynatılacak ve çıkarılacak futbolcuları, takımın hangi taktikle oynayacağına bile ahkâm kesip tartışmaları asıl acıklı tarafı!

Tabii bunun sonucunda dramatik bir netice oluşması kaçınılmaz.
Aynı Real Madrid'in hocası Vincente del Bosque'yi getirdikten sonra arkasında durup kovmaları gibi!

Şimdi ise kötü yönetim tarzı gelecekte çok başarılı olabilecek Rıza Hoca için olağan üstü performans göstermekte!

Rıza Hoca da önceki günkü röportajında'' asıl sorun kadroya giremeyen futbolcuların yönetimle işi çözmeye çalışmaları'' diyerek çok net bir şekilde bunu ifade ediyor.

Bir başka sıkıntısının da bedava verilen biletler ile otorite boşluğunu kullanmaya çalışan kişiler olduğunu ilave ediyor.

Bu röportajı okuyan, Ailton transferini Rıza Hoca'dan bile sakladık diyenler şimdi değerli Rıza Hoca'yı malzemeci ile aynı statüye koyduklarını acaba fark edebilecekler mi?

Şayet fark edemeyecekler ise bu gidiş ile bizim de gerçek İrlandalı John Magnier ve JP Mc Manus gibi yöneticiler bulmak için dua etmekten başka hiçbir şansımız kalmayacak!

Konu ile ilgili yazılar

Birgün Gazetesinde yayinlanan diger yazilar